Terugkijkend op Midwintersurvival 2015 moet ik zeggen dat het een gezellig maar vooral een veel te warm kamp was. Middagtemperaturen van boven de tien graden is wel erg warm voor de tijd van het jaar en dan te bedenken dat een jaar eerder er veel sneeuw lag, bij temperaturen tot strenge vorst.
Terug naar Midwintersurvival 2015. Wij zijn begonnen op het station van Kall. De deelnemers, 36 in totaal, werden hier door het stafteam verwelkomd. Na inlevering van de B pakketten werden de routes en noodenveloppen uitgedeeld, waarna het echte werk kon beginnen. Met behulp van een GPS coördinaat kwamen de deelnemers aan bij een speelplaats aan de westkant van Kall. Hier wachtte de beruchte Maffiabaas Al Capone de deelnemers op en vertelde hen dat hij oud en versleten was en dat hij op zoek was naar een opvolger. Tijdens het kamp zou Al Capone op meerdere posten verschijnen om te kijken of de deelnemers echte criminelen waren, waardig genoeg om hem op te volgen. Na het betoog van Al Capone volgde de eerste proef van de nieuwbakken criminelen in de vorm van een ontsnappingsbaan (trappersbaan), waarna de route voor die avond via een lange glijbaan, chocolademelkpost annex postoolgrijpen uit kwam bij het bivak.
De volgende ochtend was de lucht blauw en had het zowaar licht gevroren. Bij daglicht bleek het bivak boven op de berg te liggen met een prachtig uitzicht op Schleiden. De deelnemers werden getrakteerd op een stevig ontbijt met brood, gebakken eieren met spek, zodat de deelnemers met een gevulde maag op pad konden. De route voor deze dag voerde in de richting van Gemünd. Bij de eerste post deze dag moest met behulp van zware netten, hangend aan een staalkabel de rivier de Olef worden overgestoken. Na de oversteek volgde een kruispuntenroute door donkere bossen met vage paadjes. Na een paar kilometer kwamen de deelnemers uit bij een mooie grillhut met een vuurplaats in het midden, waarin een illegale casino was gevestigd, al waar de deelnemers als echte criminelen een gokje konden wagen. Nog iets ver der naar het noorden was een steile weg naar beneden wat het decor had moeten zijn van een spectaculaire achtervolgingsrace met behulp van skateboardkarretjes. Helaas kon deze post niet doorgaan vanwege de aanwezigheid van jagers. In overleg met deze jagers is de route hier wat omgelegd, zodat de deelnemers veilig aan konden komen bij het abseilen, waar Al Capone de deelnemers wederom gade sloeg om te weten hoe het was gesteld met de criminele vorderingen. Vanaf de abseilpost was het niet meer ver naar het bivak. Het bivak kon worden gevonden met behulp van een kaartje en een coördinaat. In het begin van de avond dropen de deelnemers binnen op het bivak. Na het opzetten van de eigen gemaakte tentjes kon men zich weiden aan het eten. Hat was droog en niet koud dus al gouw zaten de deelnemers gezellig aan het kampvuur. Een laatste wedstrijd voor die avond volgde nog alvorens men kon gaan slapen of nog gezellig kon napraten bij het kampvuur, Sokworstelen. De arena bestond uit een groot dekzeil , omgeven door waxinelichtjes. Ondanks de lol en gezelligheid werd er toch hard gestreden om de uiteindelijke overwinning. Hierna welterusten.
De volgende morgen was het wederom mooi weer. Opnieuw werden de deelnemers getrakteerd op een stevig ontbijt, want met op een lege maag kan je niet lopen. Na het ontbijt vertrokken de eerste deelnemers. Na een doorsteek de berg af volgde een beek, die met behulp van een kabelbaan moest worden overgestoken. Aan de hand van een stripkaart, in de vorm van Italië kwamen de deelnemers uit op Burgt Vogelsang, alwaar een geocatch was uitgezet. Van Vogelsang ging de routebeschrijving verder in de vorm van een puzzel, gevat in een doolhofhof richting van Abdei Mariawald. Op weg naar de Abdei moest er nog een schrikdraadparcours worden overwonnen. En vlak na de Abdei wachtte de deelnemers traditioneel de laatste, spectaculaire, post: het deltavliegen. De deelnemers scheerden vlak boven de grond, hangend onder een staalkabel, net als een deltavlieger.
De Midwintersurvival werd traditioneel op het basiskamp afgesloten met een feestavond. Wij werden door de kookstaf traditioneel getrakteerd op een heerlijke, rijk gevulde, Italiaanse pasta. Na het eten de prijsuitreiking. Team 11, GB roverscouts mochten de wisseltrofee, de wolvenkop, mee naar huisnemen. Ook Al Capone was van de partij en hij verkondigde wie hij het meest geschikt achtte hem op te volgen. Onder het genot van een paar drankjes werd er vervolgens nagepraat over het kamp. Om middernacht kwam een einde aan de feestavond.
De volgende ochtend resten alleen nog een gezamenlijk ontbijt, de foto’s en opruimen van het basiskamp. Om ongeveer 10 uur namen wij afscheid. En konden wederom terug kijken op een zeer gezellig en geslaagde editie van de Midwintersurvival.